«Θεραπεία»… μια λέξη που χρησιμοποιείται ευρέως. Τί γνωρίζει ο καθένας μας ή τί νομίζουμε ότι σημαίνει η λέξη θεραπεία; Δεν θα δώσω κάποιον ορισμό, παρόλο που θα μπορούσα να βρω σε λεξικά Ελληνικής Γλώσσας, σε Ιατρικά εγχειρίδια, σε εννοιολογικές αναλύσεις, σε αρχαία κείμενα και ρητά. Αντί αυτού, θα επιχειρήσω να την περιγράψω. Αρχικά, θεραπεία είναι κάθε προσπάθεια και ενέργεια του ατόμου να προλάβει ή να αποκαταστήσει μία «βλάβη» είτε σωματική είτε νοητική είτε ψυχική. Μόλις με το «καλημέρα» μπήκαν στον χορό οι τρεις υποστάσεις μας: σώμα, νους, ψυχή. Γιατί όχι; Κάποιοι από εμάς επιζητούμε θεραπεία για κάποιο σωματικό πρόβλημα, πόνους,
δυσλειτουργίες κλπ. ή για να γαληνέψουμε τον νου και την σκέψη μας, ή για ψυχολογικούς λόγους. Μερικές φορές για συνδυασμό των παραπάνω. Ό,τι και να αφορά, ο στόχος παραμένει ο ίδιος: να αλλάξουμε μία κακώς κείμενη κατάσταση του σώματος, του νου, της ψυχής ή συνδυασμού αυτών, σε μια κατάσταση όπως η αρχική της υγείας μας. Αλλιώς, θα το διατύπωνα ως εξής: να αλλάξουμε την «κακή-βλαπτική» συνήθεια του οργανισμού ή του νου ή του πνεύματος που έχει εγκατασταθεί, σε αυτήν που είναι η φυσική μας. Θα μπορούσα να βρω πολλές άλλες διατυπώσεις. Ποια είναι τελικά η ουσία; Η ΑΛΛΑΓΗ… ο μετασχηματισμός μιας κατάστασης σε μια άλλη.
Με άλλα λόγια θα έλεγα ότι η «θεραπεία» είναι μια διαδικασία μετασχηματισμού από μια κατάσταση που βιώνεται ενοχλητικά (τα συμπτώματα) σε μια άλλη κατάσταση που επανέρχεται η ισορροπία και η αρμονία όλων των συστημάτων. Άλλη μια λέξη κλειδί: «όλων». Γιατί όλων και όχι ενός; Για παράδειγμα, κάποιος νοιώθει πόνο στο πόδι του και είναι αυτό που θέλει να αποκατασταθεί η υγεία και ισορροπία του. Όμως, το «πόδι» δεν στέκει μόνο του και ανεξάρτητο και αν το αποκόψουμε από το σώμα δεν θα συνεχίσει να είναι ανεξάρτητο και να περπατάει μόνο του. Διότι το κάθε «πόδι» ή άλλο μέλος ή όργανο, τροφοδοτείται με αίμα, υγρά, θρεπτικά συστατικά, ενώ το ίδιο αποδίδει στον οργανισμό κάποιο έργο, κάποιο όφελος. Εδώ, άμεσα και χωρίς πολύ σκέψη, μπαίνουν οι λειτουργίες της καρδιάς, του λεμφικού και αγγειακού συστήματος, του στομάχου και των εντέρων που αποδομούν την τροφή και επιλέγουν τα θρεπτικά συστατικά ενώ απομονώνουν τα περιττά προς αποβολή ώστε να μην δηλητηριαστεί ο οργανισμός και κατά συνέπεια και το «πόδι». Επίσης το πόδι για να κινηθεί και να αισθανθεί χρειάζεται την συμβολή του νευρικού συστήματος με ό,τι το υποστηρίζει. Χρειάζεται τα οστά που αποτελούν τον σκελετό του, συνεπώς και τον μυελό των οστών αλλά αν το καλοσκεφτούμε χρειάζεται και την «θάλασσα του μυελού» δηλαδή τον εγκέφαλο στον οποίο γίνεται όλη η επεξεργασία για την εντολοδότηση, τουλάχιστο, του ποδιού. Χμμ… παρέλειψα κάτι; Ναι, κι άλλα πολλά… Όμως φαίνεται πως το «πόδι» τελικά όχι μόνο δεν είναι ανεξάρτητο και ελεύθερο, αλλά συνδέεται έμμεσα και άμεσα με πολλά άλλα συστήματα του ανθρώπινου «όλου». Συνεπώς, στην θεραπεία του «ποδιού» θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλοι οι παράγοντες που το επηρεάζουν αλλά και που επηρεάζει, γιατί μην μου πείτε ότι το «πόδι» όταν είναι υγειές δεν ευεργετεί τον άνθρωπο αφού μπορεί να κινείται ενώ όταν πάσχει δεν δημιουργεί προβλήματα στην κίνηση αλλά και στην ψυχολογία του ατόμου. Ανάλογα σκεφτείτε και για όποιο άλλο μέρος-μέλος της ύπαρξής σας, υλικό (σώμα) ή άυλο (νους, ψυχή). Στον μετασχηματισμό αυτόν λοιπόν, της θεραπείας, γίνονται όλες οι απαραίτητες εργασίες για να μετατραπεί η παθολογική κατάσταση σε υγιή. Λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω, μπορούμε να καταλάβουμε ή έστω να μυριστούμε ότι κάθε θεραπεία, είναι μια διαδικασία όπου συμμετέχουν «πολλοί».
Είναι άρα μόνο το πόδι «αντικείμενο» θεραπείας ή μήπως τελικά είναι… ολόκληρο το Άτομο στο οποίο ανήκει το πόδι; Επομένως σε μια θεραπευτική διαδικασία, θέλοντας και μη, συμπεριλαμβάνουμε όλους τους «υπεύθυνους» στον βαθμό που τους αναλογεί και στον βαθμό που μπορούν να επηρεάσουν τον Μετασχηματισμό στην Νέα Κατάσταση Ισορροπίας και Αρμονίας. Και καλά όταν υπάρχουν συμπτώματα. Εάν δεν υπάρχουν; Τότε προς τί η θεραπεία; Τότε μιλάμε για θεραπεία πρόληψης, εναρμόνισης, εξισορρόπησης. Τί είναι πάλι ετούτο; Πριν μιλούσαμε για «μετασχηματισμούς» και μετάβαση από μια κατάσταση ανισορροπίας σε μια νέας ισορροπίας. Στην πρόληψη τί γίνεται; Ενώ στην πρόληψη φαίνεται ότι δεν υπάρχει κάποια νοσηρή κατάσταση, όπου όντως δεν υπάρχει, ενδέχεται να υπάρχουν «δείγματα» που προαναγγέλλουν την πιθανότητα ήπιας ή σοβαρότερης νόσησης. Και αν δεν υπάρχουν ούτε αυτά (πολύ πιθανότερο σε υγιείς ανθρώπους); Τότε η θεραπεία της πρόληψης έχει σκοπό να διατηρήσει τις φυσικές δυνάμεις ακμαίες και ενεργές, αν μιλάμε για φυσικές θεραπείες, ώστε να απομακρυνθούν οι πιθανότητες να νοσήσει το άτομο από οποιονδήποτε εξωτερικό ή εσωτερικό παράγοντα. Συνεπώς έχουμε και πάλι κάποιον αναγκαίο μικρο-μετασχηματισμό με τον οποίο ο άνθρωπος διατηρεί και ενισχύει την κατάσταση της υγείας του σε όλα τα επίπεδα. Εν τέλει, θα έλεγα ότι «θεραπεία» είναι αυτό: Κάθε Μετασχηματισμός σε Νέα Κατάσταση Ισορροπίας και Αρμονίας η οποία υποστηρίζεται από τον ίδιο τον Άνθρωπο ως άτομο με σώμα, νου, ψυχή.
